چرا واردات گاز از ترکمنستان باید احیا شود؟

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران گفت: اکنون که شرایط محدود کننده‌ای به لحاظ تامین گاز برای ما بوجود آمده، تعامل شود که از فاصله نیم ساعته مرز ترکمنستان تا مخازن گاز این کشور گاز وارد کنیم، می‌توانیم استان‌های شمالی را پوشش دهیم و در مقابل به جای پول به آنها تجهیزات، کالا و آنچه ظرفیت مازاد داریم، تحویل دهیم.

به گزارش اقتصاد انرژی، صبح دیروز ریاست‌جمهوری که به منظور شرکت در اجلاس اکو به ترکمنستان سفر کرده بود با اشاره به گفت‌وگو با همتای ترکمنستانی خود در زمینه توسعه روابط دوجانبه در بخش‌های مختلف از جمله در بخش گاز و ترانزیت، اظهار کرده بود: با پیگیری‌های انجام شده، ترکمنستان اطمینان یافته که دولت جمهوری اسلامی ایران برای رفع مشکلات و موانع موجود اراده جدی دارد و قرارداد گازی ایران و ترکمنستان حتما احیا خواهد شد.

وزیر نفت نیز از عزم وزارت نفت و دولت سیزدهم برای پرداخت بدهی گازی به ترکمنستان خبر داده و واردات از این کشور را به عنوان یکی از گزینه‌های روی میز جهت جبران احتمالی کسری زمستان و تامین گاز استان‌های شمالی عنوان کرده است.

او چهارم آبان‌ماه پس از دیدار با هیئت ترکمنستان به ریاست رشید مرادف، وزیر امور خارجه این کشور با بیان اینکه مذاکرات خوبی برای تسویه بدهی ترکمنستان انجام شده است، گفته بود: ما دو قرارداد گاز با ترکمنستان در دو نقطه از جغرافیا ایران (خراسان رضوی و گلستان) داریم که این قراردادها 25 ساله است و روزانه از محل این دو قرارداد 40 میلیون مترمکعب گاز وارد می‌کردیم.

جواد اوجی، دیروز (یکشنبه، هفتم آذرماه) در حاشیه توافق سه‌جانبه سوآپ گازی بین ایران، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان که در جریان سفر به عشق آباد ترکمنستان انجام شد، نیز گفت: طی یکماه گذشته ما مذاکرات تنگاتنگی با طرف آذربایجانی و کشور ترکمنستان در بحث انتقال گاز از ترکمنستان به آذربایجان که در حقیقت سوآپ گازی محسوب می‌شود داشتیم که خوشبختانه امروز منجر به این قرارداد سه‌جانبه شد.

به گفته وی؛ در این قرارداد ما تقریبا سالانه نزدیک به 1.5 تا 2 میلیارد مترمکعب گاز  را از طرف ترکمنستان و منطقه سرخس دریافت خواهیم کرد و از آستارا تحویل آذربایجان می‌دهیم. این قرارداد در حقیقت مناسبات انرژی خوبی است که خوشبخانه امروز این گام برداشته شد و قرارداد بین ایران، ترکمنستان و آذربایجان به امضاء رسید.

وزیر نفت همچنین در خصوص بحث تسویه بدهی ایران به ترکمنستان در خصوص قراردادگازی تصریح کرده است: خوشبختانه با راهکارهای خوب وزارت نفت و شرکت ملی گاز ایران، بزودی نخستین قسط پرداخت ما بابت تسویه بدهی به طرف ترکمنستانی پرداخت می‌شود.

در همین ارتباط رضا پدیدار در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، اظهار داشت: دنیا در شرایطی قرار گرفته که از بیشترین بهترین را انتخاب می‌کنند و از کمترین بالاترین بهره را می‌برند، ترکمنستان همسایه ما است که می‌توانیم از این همجواری استفاده کرده و بهم کمک کنیم.

وی افزود: ما در گذشته از خط لوله گاز سراسری استفاده دیگری کردیم و از ترکمنستان گاز وارد و در مقابل به این کشور تجهیزات صادر کردیم، در گذشته در سفری که بنده به عنوان رئیس انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت به عشق‌آباد داشتم، توافقنامه‌ای امضا شد که در فاز اول در مقابل گازی که وارد ایران شد، به میزان 500 هزار دلار به این کشور تجهیزات صادر کردیم، همین موضوع باعث شد شرکت‌های سازنده تجهیزات صنعت نفت فعال شدند و توانستند تجهیزات مازادی را که تولید می‌کردند با ارزش افزوده خوب اقتصادی به ترکمنستان صادر و در مقابل گاز دریافت کنند، پول سازندگان هم به صورت ریالی از شرکت ملی گاز ایران پرداخت می‌شد.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه تجارت گاز تعامل سازنده و انتفاع اقتصادی را برای فعالیت‌های ما بوجود آورده و باعث توسعه فعالیت‌های اقتصادی و تولیدی می‌شود، گفت: ما دومین قدرت گاز جهان هستیم و می‌توانیم از فرصت‌ها بهینه استفاده کنیم، اگر با سایر کشورهای همسایه هم چنین تعاملی را داشته باشیم ارزش اقتصادی بالایی برای برای ما ایجاد می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: اکنون ظرفیت سازندگان، پیمانکاران، مشاوران، گروه‌های EPC و مهندسی ساخت 75 درصد خالی است و تنها با 25 درصد ظرفیت کار می‌کنند، اگر اکنون که شرایط محدود کننده‌ای به لحاظ تامین گاز برای ما بوجود آمده تعامل شود که از فاصله نیم ساعته مرز ترکمنستان تا مخازن گاز این کشور گاز وارد کنیم، می‌توانیم استان‌های شمالی را پوشش دهیم و در مقابل به جای پول به آنها تجهیزات، کالا و آنچه ظرفیت مازاد داریم، تحویل دهیم.

پدیدار با بیان اینکه می‌توانیم گازی را که از عسلویه برداشت می‌کنیم در استان‌های جنوبی مصرف کنیم و در مقابل برای شمال کشور از ترکمنستان که مسافت کمتر است واردات داشته باشیم، تاکید کرد: چین اکنون در حال تبدیل شدن به قدرت اول اقتصادی دنیا است، اگرچه بزرگترین صادرکننده است اما بزرگترین واردکننده هم است، یعنی بهینه‌سازی در مدیریت تولید، مصرف و تصمیم‌گیری دارد، بنابراین ذخایر بالای نفتی و گازی ما نباید مانعی برای واردات و تعامل این‌چنینی در حوزه گاز تلقی شود، ما نیز اگر بتوانیم بهینه‌سازی را در تصمیمات، پروژه‌ها و خدمات بکار ببندیم قطعا برای کشور اقتدار بوجود خواهد آورد.